SON KERVAN

SON KERVAN
Geciktin ey kalbim çoktan yürüdü kervan
Beraberinde yüzü benli utangaç sevdan
Kafile uðrayarak Hindukuþ’tan Kaf Daðý’ndan
Akþam çayýný içerek Zümrüdü Anka’dan
Saklanarak akbaba denen sinsi beladan
Yol bularak Süleyman’ýn karýncasýndan
Aðýrlanarak Halil Ýbrahim sofrasýndan
Mest olarak hacý leyleklerin raksýndan
Helallik alarak Müjdeci Bahira’dan
Buharlaþarak Azize Meryem’in gözyaþlarýndan
Yankýlanarak tüm dualar yedi semadan
Son giriþler yapýldý sýrrý büyük aynadan

Rüyalara hakikat mührünün vurulduðu divandan
Savrulmakta kelimeler dört bir koldan
Gelme! Gelme! Dönüþü yok seyyahlarýn koyulduðu bu yoldan
Bilmektesin! Aþk uðruna gitmiþlerdi! Bir Sað’dan bir Sol’dan
Belli ki kaderleri yazýlýydý ta öncesinde on bin yýldan

Nedendir be gönül eyledin kendine hicran
Hislerin cellât olup kamçýlasýn ruhunu her an
Ýkametgâhýna dönüþsün Yedi Kule’deki zindan
Çekildiðin inzivada sönsün arzularýn, olmasýn derman
Misafirliðin bulsun yarým asýr zaman
Elbet terbiye eder yüreðini günün birinde, aþký sunan
Çýktýðýndaysa asaya tutunur senden kaybolan
Vazgeçsen de seferden olursun ateþle yanan
Tutuþunca düþlerinin biriktirdiði harman
Ve âþýklar diyarýna tütersin duman duman

Anla artýk! Sana ait deðildir yitirdiðin canan
Takýlmýþ koluna edindiði yeni hayran
Eh! Yakýþýr sana beklemek Azrail’i an be an
Sabret! Vakti gelince okunur, sana özel o ferman
Bilete de gerek yok! Ömrün tek beleþ seyahati omuzlarda taþýnan
Üzülme! Seni teselli edecekmiþ çamlar, þu mezarlýkta duran.

Seyyah Sincap

Sosyal Medyada Paylaşın: