Aşkın Ateşle İmtihanı

Týð teber pusatsýz sefer eyledik.
Ateþ ikliminde daldýk deryaya.
Leyla demlerinde aþka baþ eðdik.
Gündüz vakti ceren girdi rüyaya.

Gemileri yaktýk yâr ikliminde.
Dönüþü olmayan bir yola girdik.
Gamýmýz demlendi hasret deminde.
Ateþ deryasýnda vuslata erdik.

Çiy düþtü her seher yanan gönüle.
Buyarken yanmayý yârden öðrendik.
Gül sunduk gönülde açýlan güle.
Mumdan gemilerle hara direndik.

Gül yüzlü gülünce þenlendi gönül.
Gamzesiyle ateþ saldý yüreðe.
Ateþ denizinde açtý yetim gül.
Asýldý periler tek tek küreðe.

Bir masal dinledik gözü kapalý.
Daldýk ateþlere gemiler mumdan.
Arýlar çiçekten saf bal yapalý.
Kýyamda periler ellerde þamdan.

Binbir gece masallarý kýskandý.
Bir varmýþ bir yokmuþ canlar dünyada.
Gemiler de yandý mumlar da yandý.
O peri suretli düþünce yada.

Attý ateþlere kendini canlar.
Gemilerse hayallerde eridi.
Sular çekilince çýktý mercanlar.
Aþk uðruna yere düþen ser idi.
Ankara,04.06.2010 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın: