BAHÇIVAN YİNE BENİM...

Bir gün gelir son arzun nedir diye sorsalar,
Bilmiyorum kýyar da,adýný söyler miyim.
Azrail’ im olup ta bu canýmý alsalar,
Can içinde canýmdý,,,yüreðim de dermiyim.

Bir gözüm ötekinden,bakarken kýskanýrdý,
Biri görse yüzünü diðeri darýlýrdý.
Eðer olsaydý eli kaleme sarýlýrdý,
Gören o göz ne yazdýn, der ise söyler miyim.

Ay yüzüne bakarken,bakmalara doymazdým,
Senin bakýþlarýnla,içimi ýsýtýrdým.
Ellerim ayaklarým dolaþýr þaþýrýrdým,
Yýllar geçti aradan,yine ayný haldeyim.

Derlerdi yýllar sonra,sevgiler bitiyormuþ,
Cicim aylarý geçip,baþkasý geliyormuþ.
Sevgilerin yerini býkma lar alýyormuþ,
Ya yalan söylediler,ya ben yine aynýyým.

Ýçimden geçenleri söylesem anlarmýsýn,
Böyle sevda olur mu,deyip inanmaz mýsýn.
Bana inanmaz isen,ALLAH’a sormaz mýsýn,
Yürekteki sevgimin, tek þahidi o benim.

Saçlarýma ak düþtü,hiç siyah kalmasa da,
Anlýmda ki çizgiler yer bulup dolmasa da.
Bir bu kadar yýl geçip, asra bedel olsa da,
Bu can deðiþmeyecek yine ayný sevenim.

TÝRYAKÝ nin gönlünde sevdan eksilmeyecek,
Her beþ nisan gelince o gün yenilenecek
Sevdanýn tohumlarý her gün,,GÜL’e dönecek,
Bahçývan yine benim,güllerini dere nim.








Sosyal Medyada Paylaşın: