Güzelim
Güzelliðin bana destan yazdýrýr,
Hasretliðin garip candan bezdirir,
Bu kalp senin için çýrnýp durur,
Gel çýlgýn aþýðý yorma güzelim.
Sensizlikte solar dikenim, gülüm,
Ben arýysam sende petekte balým,
Sen benim olursan výz gelir ölüm,
Bu zarif kalbimi kýrma güzelim.
Ok bakýþlý gözlerine hastayým,
Yokluðunda binbir türlü yastayým,
Bitmez tipi, boran duman pustayým,
Bensiz baþka güller derme güzelim.
Serçeþmeyim çaðlar çaðlar akarým,
Senin için bu dünyayý yakarým,
Ne varsa hep sana varlýðým, varým,
Sen bensiz murada erme güzelim.
Ay ile güneþten güzel cemalin,
O sýrma saçlarýn, tatlýdýr dilin,
Eðer beni sevmek ise emelin,
Hiç kendini boþa yorma güzelim.
Þirin dilli, melek yüzlü suratlý,
Her söze olma sen beþ ayak atlý,
Ne olur sev beni olalým mutlu,
Her olur olmazý sarma güzelim.
Þair Veysel der ki; Dünya özeli,
Güzel beni sevsin, bende güzeli,
Aþka karþýlýk ver gel etme deli,
Kaþý keman, gözler sürme güzelim.
Veysel Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.