Sürüngen

Ýnsan bedeninde azmandan azman,
Hasetlik hesadlýk yolunda uzman,
Baðýþlayýn beni sözüme kýzman,
Ne deyim dünyada çoktur sürüngen.

Sürünge dedðim iki ayaklý,
Hep sürüngenliðe çalýþýr aklý,
Nefret ile kini içinde saklý,
Tabi senden baþka yoktur sürüngen.

Öküz desem öküzün eti yeniyor,
Sözde sürüngene insan deniyor,
ürüngen kendini bir þey sanýyor.
Ýnsan ol, insanca dik dur sürüngen.

Bence sürüngene denirdi yýlan,
Ýnsanlýk dersini tersine alan,
Sanki baki sonra deðilmiþ ölen,
Ölüm var herkese haktýr sürüngen.

Býktým sürüngenden, býktým yýlandan,
Çok görmeyin iki ayaklý olandan,
Þeytanca þeytandan destek alandan,
Masum insanlarý býktýrýr sürüngen.

Boþdur dünya saltanatý, sefasý,
Masumlara sürüngenin cefasý,
Akýl almaz , mantýk dýþý kafasý,
Senden baþka yýlan yoktur sürüngen.

Þair Veysel’imin yanmýþtýr caný,
Sürüngenin yoktur imaný dini,
Düþün ki dünyaya gelip gideni,
Boþtur dünya ölüm haktýr sürüngen.

VEYSEL ÞÝMÞEK
Sosyal Medyada Paylaşın: