Kış yaşlılığı...

Yaþlanýyorum artýk...
Hani yaþlandýkça yaþlýlýðýn arttýðý,
Sonbaharda dökülecek yapraklarýn,
Bir daha hiç canlanmayacaðý,
Aðaçlarýn çiçek açamayacaðý,
Islýk çalan kýþ rüzgarýnýn,
Buz gibi ayazda çýplak yüzüne vuracaðý,
O hiç bitmeyecek kýþ yaþlýlýðý...

Her geçen yýl gençlikle gelmiyor,
Hafýzam bile giderek matlaþýyor...
Asýrlardýr boyum uzamýyor,
Biliyorum, artýk hafiften kýsalýyor...
Geçenlerde ayaðýmý burktum,
Bir türlü düzelmiyor,
Dinçliðim belli ki o kapýnýn arkasýnda,
Saklanýyor...

Yaþlanmam bile artýk yaþlandý,
Yok telafisi, geriye sayým baþladý...
Her geçen yýlda,
Derin vadiler alnýmda,
Gözlerimde buðulu bir tabaka,
Renkler ise hafiften solmakta...
Neþeli sesler vardý kulaðýmda,
Giderek uzaklaþmakta...

Hayatta herþey sýrayla,
Sýramýzý savýyoruz iþte yavaþça...
Korkmuyorum,
Ölümle barýþtým hayatta...
Hayat bir okulsa,
ve baþarýyla mezun olmakta amaçsa,
Ýlerleyeceðim doðru bildiðim bu yolda,
Son nefesimi gülerek vereceðim bu uðurda....


Sosyal Medyada Paylaşın: