çehreni gördüm bir gün her sevinci virane olmuþ bir kuyudan su çekmiþsin kaybolmuþ aþklarýn varmýþ gibi acýlarý paylaþmýyordu yüzün nisan yaðmurlarý vuruyor soðuktu rüzgar saçlarýný daðýtýyor geçtiðin yollara düþüyordu kahve gözlerin linç edilmiþ sevgileri yaþatýyordu Ýstanbul mavi sen mavi gülüyordun çalýntý ne varsa sahte sözlerden uzak fakat soylu ruhlar gibi yürüyordun sen ve yaðmur ve rüzgar kovalanan bir kelebek gibi yükü aðýr suskun kalbin þarkýlar kadar güzel çarpýyordu külden farksýz olsa da zaman gözlerinde çocuk fotoðraflarý armaðan edilen demet çiçekleri gibi mevsimleri deðiþtiren gülüþlerin zamanla yarýþýr en hýrçýn denizleri yatýþtýrýr mavi en çok beðendiðin resimdi istanbul veciz sözlerdi gözlerin eðilmez bükülmezdi sevgin..
Mustafa kaya 26.04.2011/ Çengelköy Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.