Aslýnda bir rüyadýr hayat;
Bazen kâbuslar görür
korkudan ölürsün/
sevdiklerin birer birer gider
yalnýz kalýr
sarýlýp yattýðýn
yün yorgan dünyadan aðýr/
Tuttuðun bütün dallar,
elinde kalýr
Üzerinde gezip dolaþtýðýn kara toprak
zamansýz seni içine alýr/
Bindiðin gemi durduk yerde
her yerinden su alýr
Kaçýp da kurtulamazsýn !
Yüreðin" gemiden aðýr/
Gemle durduramadýðýn kýrat
düz ovada yürümez,
dizginler elinde kalýr/
Nerden atarlarsa atsýnlar
Bütün oklar kalbine varýr.
Tüm dünyayý aydýnlatan güneþ
mum ýþýðý kadardýr.
Karanlýktan kurtulamazsýn !
Bir avuç su boyunu alýr/
Uyanamazsýn !
Kendi rüyan sana
Cehennem azabý yaþatýr...
Bazende eþsiz güzellikler yaþarsýn rüyalarýnda
seni tutup denizin dibine atsalar
Bir dalga gelir
çekip seni sahile çýkarýr/
En derin okyanuslarýn sonu bile
hep sütlimandýr.
Tüm güzellikler seni arar
Ektiðin güllerin dallarý dünyayý sarar...
Nereye gidersen git,
bekleyenin hep oradadýr.
Tutar yüreðinden
çekip seni
kendi dünyasýna alýr/
Bazen bir sestir bu
bazen sadece bir nefes.
Bazen bir candýr bu
yada sade bir heyecan.
Evet bir melektir bu
Tüm güzellikleri ruhuna yaþatan/
Uyanmak istemezsin
Uyandýðýnda,
uyumak isteyen gözler
Bomboþ kalan eller
Evet, dönmez geriye düþler...