Sen uzaklara giderken yanýnda olmalýydým Ýçime düþtüðünde ateþ, býrakýp gideceðini anlamalýydým. Ýsmimi söylerken, alýp içimde saklamalýydým Yorgunum diyordu gözlerin, Yaðmurlarýn aðladýðýnda anlamalýydým Bana kýzdýðýnda,bu kýzgýnlýklarýn yüreðimi Kýzýl ateþin yakacaðýný anlamalýydým. Her kapýmý çaldýðýnda, daha hýzlý koþup açmalýydým Hiç bugün uykum yok diyordun , Sabahlara kadar saçlarýný okþamalýydým. Köpüklü kahvelerin fallarýný sana yormalýydým Senin benden birgün gelip gideceðini. Sabah ezanlarýnýn bukadar içli okunduðunu, Bir sabah vaktinde Son nefesini vereceðini anlamalýmdým. SEN YOKSUN ;BEN ÞÝMDÝ KÝMÝ ANLIYACAGIM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih Ataseven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.