Bildiðim tüm cümleler, alkol ikindisi birer cenaze meresimi. Aðýz dolusu ölüm saçýyorum, sustuklarým da cabasý. Ýntiharýn, içeriden süslenmiþ çýðlýk hali:Sükut!.. Alfabemse, kefenin cebi olmuþ, lal dilimde. Ve kýrýk dökük tüm harflerim; hepsi birer, "olmayacak duaya amin"
-Ölenle ölünmüyor Olric!..-
Gözlerimiz üzüm karasý olabilir, kirpiklerimiz hep þarap tasý. Gözlerimizin aþýrý fermantasyonudur hep,beyaz gözyaþlarýmýz. -aksilik! þarabý kýrmýzý severim- Mütemadiyen uðrar martýlar, gözkenarýnda tutulur gidenlerin yasý. Biraz simit atarsýn martýlara, biraz ekmek biraz þarap Farkýnda olmazsýn, diner acýlarýmýz.
-alkolik kuþlarla arkadaþ olmayacaksýn Olric!-
Ah aþk! rayhasý burnumda bir yalnýzlýk. Anason kokan, terked’iþ-ölüþ bildiren, pragmatik bir intihar çabasý. Ve kýrmýzý gecenin mavi delikanlýsý olma çabasý; Ayrýlýk.
-Götünle içme Olric! Martýlarýn suçu yok.-
Ahmed Doðan Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmedogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.