Bir Gün Telefonlarda Susacak Anne

Ah þu telefonlar..!
Dünya’nýn diðer ucundan ses getiren,
Sevdiklerimizin sesini duyuran telefonlar.

Beni soran olursa..!
Ben burdayým anne.
Helede..! !
Helede sevdiðimse telefondaki,
Hiç durma,
Vakit geçirme,
Zaman bitirmeden bana ver anne.
Ben konuþayým sevdiðimle.
Daha ne duruyorsun anne.
Bak sabrým taþýyor iþte,
Bana ver telefonu dedim.
Ben konuþayým sevdiðimle,
Ver…
Sesini duyayým bir an önce,
Hele þükür,
Hele þükür ya…
Aldým telefonu sonunda.
Alo…
Alo…
Nasýlsýn caným..?
Aþkým,
Hayatým,
Ne desem sana biricik sevdiðim..?
Beyaz tenlim..?
Kalem kaþlým..?
Sýrma saçlým..?
Nerelerdesin..? ?
Özledim seni birtanem.
Ama kader böyleymiþ ne yapalým..?
Kaderde ayrý kalmakta varmýþ…
Baðrýmý yakan hasretlik türküleride çalarmýþ.
Ve sayfalar dolu þiirler,
Bitmeyen..!
Tükenmeyen mýsralar,
Hep bize yazýlmýþ…
Ve sonunda,
Ayrýlýk çanlarýda çalarmýþ…
Kapatýyorum…
Kapatýyorum sevgilim.
Birtanem.
Varmý bir dileðin benden…
Hadi..!
Susma…
Söyle…
Çekinme…
Bende seni seviyorum bitanem.
Kendine iyi bak…
Hoþça kal.
Hoþça kal aþkým.
Caným,
Kaným,
Ve her þeyim,
Hoþça kal…

Ah þu telefonlar..!
Heleki þu telefonlar varmýþ anne.
Heleki..!
Þu telefonlar yapýlmýþ anne.
Bak..!
Ne güzel iþte…
Sevdiðimle konuþtum az önce…
Taa…!
Uzaktan gelen sesini duydum az önce…
Günlerdir,
Aylardýr,
Çektiðin hasretliði giderdim anne.
Ama anne..!
Sanmaki..!
Bu hasretlik bitti sanma…
Bu ayrýlýk bitti deme anne.
Bitmedi.
Bitmeyecekte.
Bu ayrýlýklar hep sürecek anne…
Çünkü anne..! ?
Bir gün telefonlarda susacak…
Bir gün..! !
Bir gün telefonlarýn çalmayacaðý günde olacak anne.
Ve telefon çalýyor diye koþup,
Avizesini kaldýramayacaðýmýz günlerde gelecek anne.
Ve anne..!
Biz..!
Hepimiz..!
Tetikteyiz..! !
Ölümü bekliyoruz anne…
Ölüm kapýmýzda,
Bizi bekliyor anne.
Ecel yanýmýzda,
Bizi istiyor anne…
Bizi istiyor anne…
Anne…
Anne…

25 08 2001
Ýhsan TAÞDELEN

Sosyal Medyada Paylaşın: