kirvem

canýna hiç deðdi mi
böyle isyanlar can kirvem
bana bu aralar hep deðiyor
artýk batýyor baþkasýnýn derdi istemeden

görmemeliydi gözlerim
bu hezanet zamanýn orta yerinde
hiç sorma be kirvem
sevda yeline kapýlmak yakýþmýyor fukaraya
cahilliðimden deðil zaafýmdan bilirim

ah yok yok be kirvem deþme sancýlarýmý
ne olmadýki
bu son yüzyýlda
(gereksiz ....)
(ne alaka ...) olmuþ aþk
ah be kirvem dedimya cahilliðimden deðil
vazgeçmeler anlýk borsa gibi
gitmelerse hep sýradan
yavþakça kadýn gülümsemeler
süslemiþ tarihi beyoðlu sokaklarýný
sultan ahmete bile damsýz almýyor görevli

ah be kirvem bunlar neki hele
kurda çakala kalmýþ ekmek
yiðitlik dediðin hikaye
güldürüyor insanlarý
edepsizlik mizah

öðle fiyakalý abiler nerde kaldýlar
özledim muhabet dolu ellerde oltu taþlarýyla
bir uctan bir uca renkli uçurtmalar
çocuklar yok mu çocuklar yok artýk sokaklarda
internet salonlarýnda savaþýyorlar

nam; þöhret
racun; zorbalýk
cömert; zayýf
bu aralar sandýðýn gibi deðil kirvem
aman duymasýn ustadým ahmet arif
diyarbekir bile deðiþmiþ
burda olsa efkarlanýp kapalý bir kahvede
sigara bile içemeyeck
hele mazallah düþünmak bile yasak
ah be kirvem sorma halimi hasmýma
artýk bende yokum
ufaktan toparlanayým gider ayak..


Sosyal Medyada Paylaşın: