Seyranlýk bir saat bu; Seyrana gelmeli gece Ve Seyretmeli Sessizce…
Sen hala Ve ne yazýk ki yine Bende… Salaklýklar geçilmemeli Sessizce… Gümbür gümbür solumalý Ve yüzüne vurmalý Salaklýðýný, Ancak, yine de, sessizce Olmalý, tanýklýðý… Ve, iþte o yüzden Gece… Ve yalnýzca gece Gümbür gümbür vurur yüreðe Kendine yakýþan, ve sabaha sus pus, sessizliðince…
Bitmeyen salaklýklara Ýþte bu yüzden,tanýklýk, En çok yakýþýr geceye…
Ve Seyretti gece Kendini kandýrmasýný kadýnýn Sessizce… Çýðlýklar yürekte… Sabýrlý bir bilgeydi gece, Çýðlýklarý yutar ve sabah Geceden bihaber… Seyirler Çýðlýklar Gecenin koynunda… Gece, yutuyor koynunu Kendi kuytusunda…
Gülgün Karaoðlu
* "Salaklýk" olmamasý gerektiðini bilip ama vazgeçememek durumu olarak kullanýlmýþtýr; biri bizden gider,ama uðurlayamayýz ya bazen kolay kolay...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasukukla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.