ikinin iki ile seviþgenliði dört ediyordu... yüklemin asiliði adýný yutuyordu ki ben öznesiz kalýyordum. taþ devrinden kalan son kalýntýlarýnla avunuyordum gün bittiðinde..... ekmek arasýnda soðanýmdýn nefesim sen kokardý. verilen ödevlerle evinin yolunu tuttuðunda.... ben senden arta kalanlarý toplardým............
Sosyal Medyada Paylaşın:
sidar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.