Güneşi atmadım

Kuytu bir köþeden baktým dünyaya,
Bir elimde ay,diðerinde güneþ,
güneþin yakýcý sýcaklýðýndan acz’e düþmedim asla,
elimi yaktý diye,
fýrlatýp atmadým aydýnlýk dünyamý.

Sessizce baktým dünyaya,
Bir elimde gül,diðerinde dikeni,
diken acýttý diye uf bile demedim asla,
elime battý diye,
ayaklarýmýn altýna atýp,
ezmedim gülün yareni dikeni...

Hala bakýyorum sessiz ve sakince dünyaya,
bir tarafta kaymak misali asfalt,
son model lüks araçlar kayýp geçmekte,
caka satan,baylar,bayanlar.
Asfaltýn yaný baþýnda koyunlarýný otlatan,
yüzü kýrýþ,kýrýþ cefakar kadýn,
asla isyan etmedim,
elindeki asayý alýp fýrlatmadým camýna,
lüks otmobilleri asla hayal etmedim..

Hayalimde düþünüyorum hala,
güneþ daðlarýn ardýna inerken,
koyunlarýna yoldaþ olup,
evinin yolunu tutan yaþlý kadýnýn
huzurunu kattým yüreðime,
sarýldým sýký sýkýya...


Sosyal Medyada Paylaşın: