İBRİN
Yasak kapýlardan geçtim seninle
Bir sýr düþürdüm ibrin gözlerime sende
Sevdalý bakýþ delerken intihar düþlerimin perdesini
Nasýlda sürdün gecenin karasýný ibrin yüzüme
Öylesine baktým ay ýþýðýnda gözlerine
Nasýlda döküldüm karanlýðýn delaletinde gölgesine
Hiç korkmadan
Dönülmez uykularda yürür gibi
Yürüdüm
Sana kendi içimde yasaklarý eze eze
Nerden bilirdim ki ibrin
Ah nasýl bilirdim
Ucu yanýk kelimeler dokunacak dilime
Kavuracak kabuðu kalkmýþ ismini
Dokunamadýðým saçlarýnda gezinirken ellerim
Dilimin yabancýsýydý sana sýðýnan cümlelerim ibrin
Biz bir günahýn mahkûm çocuklarýydýk ibrin
Pasýn demiri yemesi gibi yavaþ yavaþ çürütüyorduk içimizi
Ah Ýbrin ah
Ruhum arýnmak istiyor senin nehirlerinde
Býrak soluklanayým bir an ki
Dursun nefesim nefesinde
Desem de
Ýçime sardýðýn otlarý söküp atmak istiyorum da
Bir türlü atamýyorum ibrin
Sen ibrin
Sen
Durulur da hazan kahverengi gözlerinde
Hayalini savurur ruhu aliye mi ibrin
Yataðýmda iþgalci bedenler
Konaklarken yastýðýmýn köþe baþlarýna
Neden yoksun ibrin
Saçlarýnda tutunduðum yasak duygularýn
Kýzýl kanlý ellerimde güz mevsiminin solgun yüzü
Bir cümlenin alazýnda tutuþan yüreðim
Avuçlarýnda teslimken
Sarp yokuþlarda battý dikenler gözlerime
Ben yasaklý kentinin sefil aþýðý
Söylemem adýný kimseye ibrin
Kendime bile
Sözün geliþi baktým yüzüne ibrin
Döküldüm cehennemine
ÝBRÝN :Yüzü çok parlak ve güzel olan sevgili.
Lemide Safiye ÇAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.