GURBET SANCISI

Kara tren üzgündü düdüðü hazin çaldý,
Boðazým düðümlendi neþemi hüzün aldý.
Kaderime küserken yürek sustu dil lâldý.
Çaresizlik içimde vuslat atîye kaldý.

Günler gelip geçerken ben yolcuyum siz hancý,
Gözüm gibi baktýðým gözler bana yabancý.
Sinemi yokluyorken zakkum tadý bir sancý,
Pembe düþlerimin de yok yarýna inancý.

Tutundum sonbaharýn yaðmur yüklü dalýna.
Bakmadým ilkbaharýn gök kuþaðý þalýna.
Felek zehrini katar peteðimin balýna,
Yýllarca inanmýþým bir peri masalýna.

Özlemin çekiç gücü ciðerime vuruyor.
Çöreklenen acýlar yüreðimi buruyor.
Buðulanan anýlar benliðimde duruyor.
Kederlenen sözcükler dudaðýmda kuruyor.

Hasretiniz katlandý durdu sinemde kat kat.
Kalmadý gitti gücüm yorgun dizimde takat.
Ayrýlýðýn bedeli kalýntýlar küsurat,
Hayat fayým kýrýldý umutlarým da sakat.

Yaþlý gönlüm tükenir ümitlerim paslanýr,
Toz pembe hayallerim cam ardýnda puslanýr.
Dilimde düðümlenen kelimeler hislenir.
Resimler de olmasa suretiniz sislenir.

Gökyüzü yýldýzlarý saklarken kucaðýnda,
Ömrüm çileyle geçer gurbetin ocaðýnda.
Hicran yüklü gecenin kalýrým bucaðýnda,
Sallanýp geçer yýllar hayat salýncaðýnda.


Sosyal Medyada Paylaşın: