Karanfile Kan Damlıyor

KARANFÝLE KAN DAMLIYOR



Ayaklarým zor gidiyor, yollar bana tuzak ördü

Hicran ahuzâr ediyor, ayaz baharýmý dürdü

Kimsesizlik biteviye, yalnýzlýða dert dikerim;

Saat onbir otuz diyor, gün nisanýn yirmidördü.



Mazgallarýn arasýnda, çileleri süründürdün

Uykularýn yarasýnda, düþlerinden merhem sürdün

Söyle bu ayrýlýk niye, zift içinde zûl çekerim?

Kaldým gece karasýnda, aklýmý aldýn götürdün.



Çiçeklerin sýr dengiyle, daðlarýma al bürüdün

Güneþinin nâr rengiyle, mevsimlere yaz sürüdün

Geliþine can hediye, gülüþüne gül ekerim;

Bakýþýnýn ahengiyle, baðrým üstünde yürüdün.



Nurlu gönül hanesinden, yürek umut adýmlýyor

Dakikanýn senesinden, ömrüm zaman yudumluyor

Þakayýðým nerde diye, gözlerimden yaþ dökerim?

Baðlarýmýn sinesinden, karanfile kan damlýyor.



KADÝR DURAK

(LEBÝDERYA)



ESER YAZAR ADINA TESCÝLLÝDÝR

KAYNAK GÖSTERÝLMEDEN YAYINLANAMAZ.



"Gözlerden yüreðe inen hasret damlalarý; gönül güllerinin hayat çeþmesidir." Kadir DURAK

Sosyal Medyada Paylaşın: