Mutluluk
Bu dudaklar benim mi tebessüm eden
Düne kadar hüzünlere takýlýrdý kýmýldanýþlarý
Bulutlarý taþýrdý gözlerinde
Besbelli bir þey oldu, bir þeyler kalktý omuzlarýndan
Ne güzel kahkahalarýnýn gökyüzünde yýldýzlanýþlarý
Baharý ilk gören çiçekler gibi yüreðim
Her hücresinde bir keyif var
Hayret þey düne kadar baþýný yosunlu kayalara vururdu
Bu gün sahili okþuyor nedense
O hýrçýn, o üzgün, o kahretmiþ dalgalar
Þeytan mý göründü acep, çaðýrdýðý mý
Hangi doðru yolun sapaklarýna dikildi levhalar
Hangi masum yürek hýz sýnýrýný aþtý
Ve karlý, eski bir daðýn
Ateþ püsküren en tepesine ulaþtý
Bir zafer çýðlýðý duyuyorum haykýrýlmamýþ
Zincirlenmiþ kürek mahkûmuna verilen azil beraatý
Bir yelkenli kendi rotasýnda engelsiz
Mehtapla güneþin buluþtuðu an
Ve ekolu seslerin en yükseði yine sessiz
Mutluluk bu olsa gerek
Bir yanaðý kondurmak gül yapraðýna
Papatya yapraðýný artýk koparmamak fal için
Yýrtýp atmak bencilliði
Bir saç telinin bahar kokusuna
Geceye düþen kar tanelerinin ýþýðý ruhumda
Hatýralarýmýn her köþesine sýðdýrdýðým dünlerin hepsi küçücükler
Gülümsemeyi beceremeyen kibar bir dudaðýn okþayýcý meltemi
Hep var ol rüyalarýmýn beyaz kanatlýsý
Sen hep var ol ey peri
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.