Bir yangýndý Ýstanbul, Hep gözlerinde baþlar, Yüreðimde son bulurdu. Bazý zamanlar oldu, Sen bana gelmedin, Ama ben sana koþtum. Yorulmadým, Seni düþünmekten asla. Düþmedim, Seni sevdiðim tek bir an bile, Sensizliðin soðuk koynuna. Sen neyi sevdiysen, Ýnan sevdim bende. Hiç bilmesem de sigara içtim, Ve inan, senin kadar öldürmedi.
Þimdi içimde kýrýk ne varsa, Hepsi senden arta kalanlar. Karanlýk tenha bi yüreðim kaldý, Ölene kadar bi umut bekler seni, Biliyorum, gelmeyeceksin, Biliyorum, sevmeyeceksin. Ama bil ki, Sen gelmeden ölmeyeceðim, Çünkü sen yokken, Ölmek bile haram, yasak bana.
Atakan Akan Sosyal Medyada Paylaşın:
atakan akan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.