Bir ihtiyar Uzan sakallý Yüzü yorgun, Penceresinden, Bakar aþaðýya Buzlu pencereden, Gece Gündüz Bahar Ve bakýþanlar
Konuþur onlar; -’’ Yazdýk Sýrf söylensinler diye Yürüsünler gelecege Çocuklar, Bizim çocuklarýmýz Saðlýðýmýzda Yaz öglesinde çalýþan Akþamýnda çarýkla Evine yol alan, Tutuþun el ele Bir nisan öðlesi, Þarkýlar söyleyin, Söyleyin þarkýlarýmýzý Sorun yýldýzlara Yýldýzsýz býrakanlara’’
Yazanlar,Þairler Acýyý bal eyleyenler Ninni söyleyenler Uzanmýþ bahar yapraklarý Yaprak bahara tutsak Bir zaman Okumak yasak, Çocuklar Bizim çocuklar Kocaman güneþe Aðýr aðýr yol alanlar..
Duvarda bir resim Ýçerde bir kuþ Muhabbet kuþu Masadaki radyo Radyoda bir ses Konuþuyor; -’’KAzanýyoruz Kazanýyoruz Kazanýyoruz’’ Ölecekler,Ölmeden geberecekler Konuþur sessiz Kuþtan sessiz... Korkarak Ve tedirgin onlar Onlar Yarýnsýz Umutsuz, Onlar aga,bey Efendi,tüccar Kaybedecek Olanlar...
Çocuklar El ele tutuþmuþlar Unutulmuþ yere yol almýþlar Dirilenler Ölü þairler, Þarkýlar Bizim þarkýlarýmýz, Nazýma Ulaþmýþ, Götürmüþler, Bizimkiler Ellerinde kitap Dile gelmiþ Ölü ozanlar Ben... Sen... O.... Birde çocuklar Sana getirdik Aðacýn yapraðýný Kopardýk Bir çýnardan, Gece sabaha varmadan..
Bir kitap Elinde kürek tutanýn, Onu tutan el Bir iþçi eli, Bir iþçi neki? Çoðaldý binlerce ölü eli, Geceden,baþladýlar Baþladýlar eþmeye Niyetlendiler Nazýmý sevindirmeye..
Ektiler koca çýnarý, Umut aðacýný, Görenler,görmediler Dikenler,gittiler Çocuklar kaldý, Þiirin çocuklarý, Yazdýlar mezar taþýna, Biri hasan hüseyin Digeri Amedin yegeni, Güzdüzden gelenler Yazýlaný gördüler, Okudular Okumayanlar Aðaca baktýlar, Baktýkca Çoðaldýlar, Bakanlar Çocuklar, Ölü ozanlarýn çocuklarý.. Amedin yegeni, Hüseyinin kardeþi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.