bilirim.. anlarım.. şaşarım..

Yokluðunun þavký
bir sis oluþturur
karanlýða terkederim gözlerimi
kayýp bir yakamoz
kuþatýr benliðimi
düþsel bir sincabýn nefesi
doldurur avuçlarýmý
yýkýk kentlerde,
tuhaf renkler,
tuhaf tanrýlar,
tuhaf heykeller
arar maðlup ruhum
cümlesiz hüzün öyküleri yazarým
i mgeye aç þiirler
konusuz hezeyanlar yaþarým
iþlemediðim günahlar seker imanýmdan
anlamsýz insanlarýn günahlarýnda temizlerir vicdaným
hayat beni acýtýr
bense kanatýrým hayatý
dibini dürbünlerim yaþamýn
derinlerdedir mana bilirim
bir çiçek tozunda
bir yalvaran bakýþta
bir sevda düzleminde
bir ölünün teninde
bir yaðmurun renginde
bilirim....
anlarým....
þaþarým....
Sosyal Medyada Paylaşın: