SEYDİ SUYU
Seydi Suyu akarda.durulurmu sandýn,
Sensiz geçen günler unutulurmu sandýn,
Þu derdimin dermaný bulunurmu sandýn,
Böyle biliyorsan,þunu bilki aldandýn.
Seydi Suyu durmadan akar,yavaþ yavaþ,
Sevinç için deðil,dert için akar yaþ,
Izdýraplarýma hak verdi,dað ile taþ,
Derdim yok biliyorsan,inan ki aldandýn.
Yavaþ yavaþ ak,deþilmesin yaralarým,
Kýyýlarýna aðaç dikmiþ atalarým,
Seyredip akýþýný,hep seni anarým,
Büyülü akýþýnla,kalbimi daðladýn.
Yüzüyor hep balýklar,berrak sularýnda,
Sarhoþ olunur,seyrederken kenarýnda,
Mahzun mahzun akarsýn,sonbahar ayýnda,
Þu viran kalbimi,akýþýnla daðladýn.
Aþýk Adil,seyreder,nazlý akýþýný,
Bir yere dikmiþ,deðiþtirmez bakýþýný,
Þu kalbimin,o gözler için aðlayýþýný,
Yýllar akýp geçse,hiç unuturmu sandýn.
12.02.1964
Adil ÜREKSOY
Emekli Öðretmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
üreksoy mobilya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.