'Cavidan Hanım' / Şehrin Dört Yalnızı – 1
muharremali
'Cavidan Hanım' / Şehrin Dört Yalnızı – 1
Þehrin Dört Yalnýzý – Bir
“Cavidan Haným” (Ýstanbul’un bilmem neresinde
Bir haným kuaförü salonunda) Kendisi burada deðil
Ama Allah’ý var güzel haným
Çok güzel hem de. Öðretmendir.
Otuz beþine yeni girdi daha,
Ama gören yirmi beþ sanýr.
Birde kýzlarý var, pek þeker
Oda on yaþýna girdi geçen ay
Adýný da Sinem Naz koymuþlar
Annesinden güzel olacak belli
Þimdiden bir naz, bir endam
Bahtý güzel olsun, âmin…
Kocasýný pek bilen yok
Ýþi gereði gezermiþ sýk sýk
Esmer bir bey, irice epey
Sabah evinden çýkarken görürdüm
Bir gün saçlarýný yaptýrmaya geldi
Yüzünden düþen bin parça
Sordum, söylemedi ama
Anladým bir derdi olduðunu
Fazla sormadým, iþ bitti.
Zaten son müþterimdi o akþam
Bi yorgunluk kahvesi yaptým.
Karþýlýklý içtik, sohbet ettik
Daha doðrusu ben anlattým
O dinledi kuzu kuzu, yazýk.
Dayanamadým, sordum
“Senin ne derdin var kuzum?” Diye,
Ah ah, sordum ama dinledikçe üzüldüm.
Yirmi dördünde gelin olduðunda
Yine ben yapmýþtým tüm ailenin saçlarýný
Allah’ým bir görsen nasýl güzel bir gelindi.
Fotoðraf çektirmeye gitmiþler çýkýþta
Resimlerini çeken delikanlý bile vurulmuþ
Bir ilgi, bir iltifat kýza. Ama kýzýn günahý yok
Az kala olay çýkýyormuþ orada
Zor tutmuþlar kocasýný. Adam haklý.
O gece düðüne bizde davetliydik,
Herkes Cavidan Hanýmýn güzelliðini söyledi.
Neyse iþte, bu da þimdi nereden geldiyse aklýma…
O güzel kýzcaðýz affedersin
O kazma gibi adama haným oldu ya
O adamda bunun kýymetini bileceðine.
Hep böyle deðil midir zaten?
Adam haftanýn yarýsýndan fazlasýný
Dýþarýda geçiriyor zaten iþi gereði
Cuma gece yarýsý dönebiliyormuþ eve
Pazartesi sabahý tekrar düþüyormuþ yollara
Cumartesi öðlene kadar uyuyormuþ
Hadi yol yorgunluðudur der anlar insan
Ama kalkar kalkmaz iki kelâm bile etmeden
Yallah sen kahvehaneye, olacak iþ mi caným?
Dur daha bitmedi, hadi bari akþam gel
Yemeðe beraber oturun deðil mi?
Ýnsan ailesini özlemez mi?
O yavrucak dört gözle bekliyormuþ babasýný
Gelse de sarýlsam boynuna, sohbet etsek
Gezsek dolaþsak dermiþ hep yavrucak…
Ama kazma iþte, odundan adam olur mu?
Bende bozdum aðzýmý. Benim boþadýðým herif gibi
Oda böyleydi, eve yatmaya gelirdi sadece otel sanki.
Neyse can cazým sonra Pazar günü yine
Tüm gün yatar, zor çýkarmýþ yataktan
Gezelim, tozalým dese hanýmý kýzý
Para verirmiþ siz gidin dermiþ
Ana kýz üzülür beklerlermiþ
Beyin keyfi gelsin diye…
Kalkýnca yine bulurmuþ kendine bir eðlence
Yok balýða gideceklermiþ, yok maç varmýþ
Sonralarý zamanla içkiyi de abartmýþ
Eve sarhoþ gelmeler, eziyetler.
Ah ah, berduþluk girdimi adamýn kanýna
Kolay çýkmýyor sonra. Azýtmýþ iyice herif
Gittiði yerde dost mu ne tutmuþ kendine
Gül gibi kadýný evde periþan
Çocuðu þefkate muhtaç, sen git
Evin nafakasýný da pavyon karýlarýna ver.
Bir iki konuþmak istemiþ kýzcaðýz
Elleri kýrýlsýn dövmüþ birde üstüne…
Ne dersin? Ne denir bu durumlarda?
Sustum. O da sustu aðladý, beni de aðlattý.
Bak bunlar aramýzda kalsýn, kimseye deme
Boþanmayý düþünüyormuþ Cavidan…
01.10 – 23 Nisan 2011 / Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.