Gidenler
Canlarý ister
Giderler gidenler
Vardýr bir bildikleri diyemiyorum
Olsa söyler giderlerdi.
Kalýrsýn. Kala kalýrsýn
Bekler durursun, beklersin.
Haber bile gelmez.
Nefes alamaz gibi olursun
Ama alýrsýn. Yaþarsýn
Tenhalarda rahat edersin
Sonra sýkýlýrsýn tenhalarda
Kalabalýklara karýþmak istersin
Yalnýz kalýrsýn kalabalýklarda
Aslýnda iyi baksan etrafýna göreceksin
Yalnýz sen deðilsin yalnýz olan
Yalnýzlýk bulaþýcýdýr
Aksýrýrlar týksýrýrlar bulaþýr
Mutlu ve bir arada görmesinler
Kem bakarlar yeter, yakana yapýþýr
Sinir olursun
Baþta onlarda senin gibilerdi
Alýþýrsýn. Onlarda alýþtýlar.
Gidenlere söverler ya
Ben sövmem. Sende sövme.
Belli mi olur
Belki bir gün sende gidersin
Hem sana bir þey diyeyim mi?
Gidenler eðer daha iyi bir hayata
Merhaba diyeceklerse, kat ettikleri yollar
Analarýnýn ak sütü gibi helâl olsun be arkadaþ.
Kalsalar mutsuz olacaklardý demek
Mutsuz insan baþkasýný mutlu edebilir mi?
Yollarý ve bahtlarý açýk olsun…
19.54 – 22 Nisan 2011 / Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.