Zamaneler
“Eski Nesil ile Yeni Nesil Sohbetleri – 2”
Zamaneler pek fena
Leb demeden leblebi külliyatý
Ne varsa haberdarlar maþ’Allah
Hýzlarýna yetiþmek nâ-mümkün
Ölüm desen senden çok kelâm ederler
Yaþamak desen iki araba laf söylerler
Ne öðreteceðini þaþýyor insan
Ne öðretmesi yahû, çoðu zaman
Biz danýþýr olduk onlara þimdiden
Felfecir okur gözleri her birinin
Yerinde duramazlar nedense?
Her kabahate bol bahane,
Üstüne gitsen pek sýkýlýrlar,
Ýþe gelmez çoðu, çabuk yorulurlar
Maymuna bile iþtahta
Devir atlatýr bunlar da tur bindirirler.
Hercailik mi dersin? Harfendaz keratalar
Sefih bir yaþam, tercihler hep þehvanî
Ne olacak sonlarý? Bilmem…
Tarzan’ca dil bilgisi,
Zevksiz kýlýk kýyafetlerle
Ne idüðü belirsiz gürültü dinlerler
Sorarsan müzik derler adýna da.
Bir sevdiðim taraflarý
Hemen inanmazlar duyduklarýna
Þüpheciler, bu güzel bir þey
Ýllâ delil isterler, haklýlar elbet
Gaza gelmezler öyle eskiler gibi
Ah be zamaneler
Bir de ilmin, san’atýn, edebin
Deðerini bilseler ya, iþte o vakit
Kimse duramaz önlerinde…
19.48 – 21 Nisan 2011 / Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.