Bazen kasýrga olup Kýrbaç gibi vurur duvarlarýma yalnýzlýðým. Caným yanar kimsesizliðimde…
Fýrtýna sanýrým bazen Korkarým hýþmýndan her nedense. Yýkacak diye korkarken tüm duvarlarýmý Melteme dönüþür ansýzýn. Usulcacýk yalayýp geçer… Hoþuma bile gider nerdeyse Dost olur yalnýzlýðým…
Bazen güz rüzgarý gibi eser Ýçim ürperir derinlerde. Anýlarýmý eþeler pervasýzca Ve Yaprak yaprak düþer düþlerime O vakit yalnýzlýðým.
Hele birde zemheri ayazý olur ki bazen Buz keser umutlarým Karakýþta kalmýþ kuþ gibi titrer içim. Öyle üþürüm ki o vakitlerde Yaz güneþi yetiþse imdadýma Zerre ýsýnmaz yüreðim.
Ahh keþke Keþke hep meltem olsa Zemheri ayazý olup kurutmasa umutlarýmý, Dolu olup yaðmasa üzerime üzerime Hatta hiç tanýþmasa Ve bu denli yüz göz olmasaydýk Hiç kesiþmeseydi yolumuz.
Yüreðime yüreðime vurmasaydý Ýnsafsýzca, Ahh baþýmýn belasý, her dem taze Bir çýban baþý yalnýzlýðým….
Birgül KIZILKAYA 22. 04. 2011 KARÞIYAKA
Sosyal Medyada Paylaşın:
KORDELYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.