Bir sonbahar mevsimi gibi þimdi yüreðim... Sararýp soluyor yapraklar içimde... Her saniye bir bir dökülüyor duygularým.. Aðaçlarýn arasýnda buluyorum kendimi...
Sonra bir rüzgar esiyor üstüme Savurup sürüklüyor beni.. Bilinmezliklere...
Yaðmur yaðýyor... Sýrýlsýklam ýslatýyor beni... Oldugum yerde duruyorum... Esen rüzgar artýk sürükleyemiyor beni.. Yüreðim þimdi bir kaya aðýrlýðý niteliðinde...