Âşknâme

Sordu biri bana âþk nedir diye.
“ Ben olda anla ” diyebileydim keþke bende
Hüdâvendigâr Celâleddin-i Rûmi gibi…

Ey mübarek âþk
Asýl vatanýmýn ne güzel iklimisin sen
Ruhum seninle nefes alýr ancak
Aslýma rücû ederim seninle
Tek gayemsin sen ey âþk.

Zerren düþeydi eðer
Ýblisin gönlüne
O an secde ederdi Âdem’e
Devam eder yükselirdi þâný
Kurtulurdu lânetten sayende âþk

Ey âþk ne yücesin ki,
Tüm yücelikler cüce kalýr þânýndan...

Sen olmayaydýn hâlim periþan olurdu ey âþk
Mâna yoksun olurdu, sýrlar saçýlýrdý âleme
Mahrem bilmezdi insan evlâdý,
Hayvan olurduk hep birden

Ya mübarek âþk, varlýðýný bize bildirmen ile
Þeref sahibi ettin biz deðersizleri.
Kölelik saadetimdir emrinde
Yoluna ser vermek, cihân kârým oldu.

Ya sen olmayaydýn maz’Allah
Kim bilirdi Mecnûn’u, kim tanýrdý Leylâ’yý?
Ferhad nereden bulurdu o gücü, Þirin neylerdi?

Sýkýlýrdý canýmýz, tadý olmazdý gönlümüzün
Allah seni ömrümüzden eksik etmesin ey âþk

Adýn anýlsa coþuyorum ey âþk, kesme sarhoþluðumu.

Ben varlýðýnla neþelenirim,
Razýyým senden her gelene,
Sende razý mýsýn benden söyle?

Býrak ben ömrümün tamamýnda uþaðýn olayým,
Yanýnda olmaktan baþka þeref bilmedim,
Bilmem, bilmekte istemem ey güzel âþk...

Senin adýn dilimde besmele,
Her iþimin baþýnda sen varsýn,
Sonu sana varýyor her iþimin ey âþk.

Vallahi olmadýðýn her an nasýl yanarým,
Yedi düvel uzaktan, yedi el yabancýlar bilir beni ey âþk...

Canýmý kucaðýnda alsýn alabilirse Azrail,
Sen onu da utandýrýrsýn ey mübarek âþk...

Senin karþýnda varlýðýmdan utanýrým,
Sen varsan, ben yokum ey âþk...

Ellerim ne dersen onu iþler,
Kulaðým senin sesinden baþkasýna saðýrdýr artýk.
Dilimde sensin vird’im ey âþk...

Ayaklarým sana koþarsa zahmet bilmez, yalýn ayak
Daðda çölde bileklerime kadar kanýma batsam da
Varýrým sana, hem de gülerek ey âþk...

Burnum kokuna alýþmýþ, senin olmadýðýn her yer
Tabakhane mesabesindedir artýk bana,
Kokun ile gülistana düþerim, bülbülün olurum ey âþk...

Senden baþka ne söylersem küfürdür dilime,
Benim dinim imaným sensin âþk...

Takatim yok senden ayrý kalmaya,
Nefesim kesilir, iþtahým biter yaþamaya mübarek âþk.

Ey âþk bilirsin ki sen beni býrakýrsan ölürüm,
Hicrânýn fermanýdýr katlimin,

Eðer ki bununla mesûd olacaksan,
Yaþamak o zaman haramdýr bana...

Ya git ben öleyim huzurla, ya da al beni sinene,
Ölene kadar sar beni bir tek sen ey güzel âþk...

‎Senin yolunda ölenlere imrenir Þehidler bile.

Ey âþk seni daha fazla söylemeye ar ederim
Varým yoðum aklým ve ruhum sensin artýk
Beni benden iyi biliyorsun, konuþturma boþuna
Yanýnda dünya kelâmýný en büyük günah bilirim âþk…


00.30 - 21 Nisan 2011 / Perþembe


Sosyal Medyada Paylaşın: