Töre

Düþlerinin ortasýnda çarmýha gerildi.
Bir oðlan sevdi onyedisine girmeden.
Yangýn düþtü sevda düþecek yere.
Adýný bilmezlerdi töre adýna ölmeden.

Bir kara saplý býçak saplandý,
Can bildiði canýn elinden sol göðsüne,
Ölüm düþtü onyedisine girmeden,
O gül yüzlü masum yüzüne.

Ateþ yakmazmýþ cana deðmeden,
Cývýltýlý bir bahar girer pençereden,
Parçalar bir ana yüreðini,
Kanatýr bir sýzýyý inceden.

Anlatamazsýn atan yüreðin cýblak sözünü,
Görmez bilmezler saðýr ve dilsizdirler.
Her yürek sevdalanýr anlatýr özünü
Yürekteki yangýndýr sönddürülmez közü.

Töre töre diye gider oldum
Kalanlara yazýk olsun.
Ben kaderdir dedim razý oldum.
Kaderime razý olanlara yuh olsun.

Cümle alem bilirdi
Baþýmýzda dönen kargayý,
Anamla birlikte sürdük,
Düz ovadaki tarlayý.

Öküz yerine konulduk.
Apýþ aramýzda namusu-muzdan sorulduk.
Bir insan sýnýfýna sokulmadýk.
Ýnsan sýnýfýna koymayanlar utansýn.

Düþlerimin ortasýnda çarmýha gerildim.
Gençtim güzeldim sevdim sevildim.
Sevgi bahçesinde sevmelerim kaldý.
Dermeden katlime ferman biçildi benim

Törenin de töresi görülmedi böylesi
Cahili yobazý haldan bilmezi
Kararttý bir bahar vakti.
Doðmaya çalýþan aydýnlýk geleceði.

H.Cýrýk
14.4.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: