Kimimiz, eski bir güftede; Kimimiz,sevdiðimizden kalan bir resim de; Veyahut yaþlanmýþ bir aðaçta,silinmeye yüz tutmuþ isimde, Geçmiþimizde kalan günleri yâd ederek, Bir teselli bulmaya çalýþýyoruz. Maziden bir dem, O köhnemiþ ruhumuza,mutluluk vermeye kâfi gelir bazen. Lâkin, o ulvî saadetin farkýna varýrýz hepimiz, Ancak bir ayaðýmýz çukurdayken. Dalýnda iken kýymetini bilemediðimiz gülü Koklamak iþtemiþizdir,koparýp,vazoya koyup ta Oysa solacaktýr artýk nasýlsa Vazo,altýn,safir,gümüþten bile olsa...
09.07.2002 Erman Ulusoy Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.