Her Gece
Bir köþeye sinerek varken yok sanýlýp
Doðru orta yerdeyken yanlýþa yanýlýp
Issýz daðda tepede rüzgârla anýlýp
Aðlamak istiyorum derdinle her gece.
Boyalý resimlere bazen su dökülür
Gönlümün güzel olan her yeri sökülür
Taþýdýðým yüklerden þu boynum bükülür
Sulanýr kaldýrýmlar sevginle her gece.
Taþrada diye saða, sola haber saldým
Bulurum umuduyla ne çok kapý çaldým
Daðýldý kalabalýk tek baþýma kaldým
Olmayan hayallerim yýðýnla her gece.
Avare dolaþýrken, saydým bu taþlarý
Zaman içinde yorgun ak düþmüþ kaþlarý
Kemale erilmeden, döküyor yaþlarý
Uykuya hasret kaldým aþkýnla her gece.
Renkleri sýraladým ak’la karamadým
Ayaklar kýsa geldi dosta varamadým
Kendi nefsimden baþka düþman aramadým
Öyle karýþýr dünya ferdinle her gece.
Sonsuzluk âleminde, yýldýrýmsýn fensin
Çepeçevre kuþatan koruyan bir tensin
Gayrýya açmadýðým dualarým sensin
Yolunda geçsin ömrüm îd’ýnla her gece.
26.09.2010
Ahmet Çelik
Ceyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.