Sonsuz bir karanlýðýn içinde doðmuþum Iþýðý ilk gördüðümde korkmuþum öyle anlatýr anam Çýðlýk çýðlýða aðlamýþým Zamanla ýþýkta yanmayý öðrendim Bu kez karanlýktan korktum Gün geldi sonsuz karanlýða gönderdim sevdiðimi Aðladým hýçkýrýklarým düðümlendi boðazýmda Hayatý siyah beyaz tanýdým hep Grilerle yaþamadým eðri büðrü yolum olmadý Yaþamayý öðrendim En çöktüðüm anlarda Ayakta kalýp doðumun ölümle arsýndaki zamana yaþamak denirse Her geçen günün hayattan çalýnan anlarým olduðunu öðrendim Ve inatla kafa tuttum hayata… Zamaný öðrendim Gâh zamanýn gerisinde kalmýþ olsam da ben Zamanla barýþýk yaþamayý öðrendim O benimle barýþýk olmasa da.
Sevmeyi öðrendim Sevdiðinin uðruna can feda etmeyi Feda etsen de sevdiðini kurtarmaya gücünün yetmediðini öðrendim Kaderi öðrendim Kadere boyun eðmeyi ve isyan etmemeyi Hakka razý olmayý öðrendim… Namusu öðrendim Namussuz olmasam da namussuz yaþayanlarý gördüm Gerçek namusun dilde deðil özde olduðunu ve özü kaybedenleri gördüm Can bedende iken canýn tadýný öðrendim Canýmý feda ettiklerimden zýlgýt yedim Herkesin caný tatlý iken Benim canýmýn sebil olduðunu öðrendim… Ve hala öðreniyorum Yaþamla ölüm arasý yolda Öyle ya öðrenmenin yaþý ve sýnýrý mý olur. Eyy.!!! Hayat Sen ne imiþsin beee.!!!!………….
Ýbrahim ALTIKULAÇ Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ♥♥♥♥♥SENÝN UÐRUNA♥♥♥♥♥ Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ Sosyal Medyada Paylaşın:
senin uğruna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.