Kömür karasý gözlerin Gurbet uzaklýgý ve gökyüzünden dökülen Her bir yýldýzýn alevinde Sevdanýn sýcaklýðý. Yaðan yýldýzlara inat Sen yaðmur deðil, çamur deðil Yaprak dökümü gibi yaðýyordun Zamansýzca ve umarsýz Sana yeltenemeyen yüreklere..
Mevsimsiz açýyordun Kanat kanat kaplýyordun Bütün semayý Kanat kanat yaðýyordun Hiç bilmediðin topraklara Gurbet oluyordun yaðdýkça Aþk oluyor, taþýyordun damardan El deðmemiþ yüreðinde Mevsimsiz karlar yaðdýrýyor Mevsimsiz aþklara gebe kalýyordun
Vuslat oluyordu bekleyiþlerin Sen yaðýyordun da Baþkalarý neden yaðamýyordu Anlamýyordun. Çivisi çýkan dünyamýydý Yoksa senmiydin Dünyaya çok gelen Ya da sadece mevsimsizliðinmi. Kar olup yaðsanda Neydi seni eriten bilmiyordun..
Kadir Bulama Sosyal Medyada Paylaşın:
ArtikGunesDogmasin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.