Gelmiş Gidiyor
Bülbüller tedirgin kuþlar tedirgin,
Ýnsanlar acayip olmuþ kudurgun,
Bilmem nasýl olur yarýn öbür gün,
Azgýnlýk baþýný almýþ gidiyor.
Yetiþtiren biziz katý kabayý,
Unutmuþ tanýmaz evlat babayý,
Ýnkarcý suçlular etmez töbeyi,
Azgýn nesil zaman gelmiþ gidiyor.
Ýki ayaklý yýlan kýrýk kanatlý,
Atom füze kimyasalcý sanatlý,
Çok bilmiþ uðraþýr bilim inatlý,
Doðada düzeni silmiþ gidiyor.
Gökyüzü düzensiz hýçkýrýp aðlar,
Kurudu yeþermez ovalar daðlar,
Hal böyle giderse bize ne saðlar,
Doðada düzensiz kalmýþ gidiyor.
Yazýk olur yaþla yanan kuruya,
Hedef hep ileri bakma geriye,
Ölen ölür lazým kalan diriye,
Çaresiz farkýnda olmuþ gidiyor.
Hal böyledir durum budur gidiþat,
Elinden geldikçe insaný yaþat,
Doðruyu kucakla eðriye taþ at,
Farkýnda olmadan gülmüþ gidiyor.
Veysel der; Olmasýn bitsin bu sorun,
Baðýrsan haykýrsan duyulmaz carýn,
Ne olur ne olmaz bilinmez yarýn,
Belliki sonumuz gelmiþ gidiyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.