Dostlar bizi kara günde,
Dost diyerek unuttular.
Dipsiz kuyu inlerine,
Dost dediler sarkýttýlar.
Kimi baktý yüzümüze,
Sýrýtarak dostum dedi.
Dibi delik cebimizde,
Üç-beþ kuruþ varsa yedi.
Ne anladým bu dostluktan,
Bir ileri,iki geri.
Kirli yatak yastýðýndan,
Böyle dostun farký ne ki? ...
1987-Gölköy
Ýsmail Süklüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.