Ağlama yar yar
Geldi yüreðime yar yar ilkbahar
Yaslara bürünüp aðlama yar yar
Sana yüreðimden sevdalar akar
Karalar giyinip aðlama yar yar.
Açsýn yüreðinde sevda gülleri
Yüzün gülsün kýskandýrsýn elleri
Karamsar çalmasýn sazýn telleri
Feryatlarla çoþup çaðlama yar yar.
Yavru ceylan olup gelsen yuvana
Sevdalar devþirip koysak kovana.
Sevdiðim bu de gösterip sorana
Üzülüpte yar yar yürek daðlama.
Keklik olup konsan kuru dalýma
Filiz sürsen yeþermeyen çalýma
Neþe ver yar yeþilime alýma
Baþka dallara da aldanma yar yar.
Vuslat olmazsa daðlanýr yüreðim
Ferhat olsam olur musun küreðim
Sensin aþk evimde orta direðim
Küçük sarsýntýda devrilme yar yar.
Bu sevdamýn yar yar sönmez közleri
Dýþ deðil, oluþturusun özleri
Yanlýþý görmez yüreðin gözleri
Doðru budur deyip söylenme yar yar.
Sinanî der yar mutlu gün gelecek
Mutluluk kör bir çaký, bilenecek
Bu aþk ýþkýn sürüp filizlenecek
Baþka arýdan bal dilenme yar yar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan ispenoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.