Geçen zamanýn fýsýltýsý tutsaktýr kulaklarda Ben zamanýn cellâdý boðuþur dururum kurtlar sofrasýnda Birileri gider birileri gelir Her biri zamaný yaðmalar kendi beyinlerini kaþýk kaþýk içerler…
Zamanýn en korkulu rüyasýdýr ilk ve son bakýþým Küçülüyor küçüldükçe inceliyor ses, duyamýyorum artýk sesini Kara kara noktalar beliriyor haykýrýþlarýnýn alnýnda Zamanýn en nefret ettiði benim baþýmý sana eðmemdir Daðlarýna tepelerine týrmandým can yoldaþýnýn baþýný indirdim Aðzýmdan gözümden boþalýyor zamanýn kýrýntýlarý Zamanýn hiç hoþlanmadýðý benim seni zamana býrakmamdýr… Ben seni severim zaman beni güneþin koynunda kurutur Ben seni unuturum zaman ellerime gözlerimde gevremiþ hayalini tutturur… Sen bende ölürsün zaman bende yeniden dirilir…
OÐUZHAN SOYLU 2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
SuKuTuNçIğLıĞı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.