sen gelince içim ürperirdi önce, sonra gönül penceremde bir telaþ bir heycan... senin geldiðin saatlerde bir güneþ sarar o gönül penceremi. yüreðimde yanlýzlýk korkup siner bir köþeye. öylece bekler sen gidesin diye
yada rüyalarda sarar o güneþ beni. rüyalarýmda minicik görürüm seni kah omuzumda meleðim kah gözümde gözbebeðim... bu aralar böyleyim iþte ne kadar uzaksan o kadar yakýnsýn bana o kadar hayalimde düþümdesin....
Sosyal Medyada Paylaşın:
sezaikolik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.