Emmimden Gelen Mektuplar 6

Yetmiþime merdiveni dayadým,
Muradýmý alamadým yeðenim.
Güneþi sývadým, ayý boyadým,
Göle maya çalamadým yeðenim.

Çok dereye su taþýdým elekle,
Gülmedi þu bahtým kahpe felekle,
Bez baðladým yatýrlara dilekle,
Mutluluðu bulamadým yeðenim.

Kapý kapý iþ aradým olmadý,
Uykulara düþ aradým olmadý,
Bir vefalý eþ aradým olmadý,
Ben bu iþi bilemedim yeðenim.

Azý diþlerimi söktü yoksulluk,
Baþýma ansýzýn çöktü yoksulluk,
Þu belimi birden büktü yoksulluk,
Süründüm de ölemedim yeðenim.

Sarý öküz çift sürmüyor nazýndan,
Bir gömlek giymedim Alman bezinden,
Yýllar yýlý yokuþundan, düzünden,
Bir adým yol gelemedim yeðenim.

Ayaklarým yol koymadý yürüdü,
Þu ellerim kar koymadý kürüdü,
Pýnarlar soðuldu, çaylar kurudu,
Gözyaþýmý silemedim yeðenim.

Bu sitemler tövbe deðil “Zatýna”
Varýrýz elbette bir gün katýna,
Yýllar geçti mutluluðun atýna,
Yalan deðil binemedim yeðenim.




Sosyal Medyada Paylaşın: