Sümelek
Düþünmez kimseyi egoist, benci,
Sana seni rezil etmektir hýncý,
Akýldan piyade budur inancý,
Memlekette böyle çoktur sümelek.
Sanki bu dünyada kýsmet verici,
Mantýk dýþlý gericiden gerici,
Yaptýðý iyiliði öne sürücü,
Senden baþka lanet yoktur sümelek.
Ýnsana nefreti içinde maraz,
Anlamaz dinlemez iþi itiraz,
Bencillikte usta, kendisine farz,
Azcýk insan ol, dik dur sümelek.
Benim sözüm gerçeklerin ayaný,
Örneði dünyada çoktur beyaný,
Farketmez ki erkek ile bayaný,
Unutma terazi haktýr sümelek.
Bizim sümelekler uyanýk, ahmak,
Ýstemez karanlýða ýþýklar yakmak,
Ýþi gücü suçun üstüne çýkmak,
Yaþamda efsane farktýr sümelek.
Þaþkýn bülbül kýraç daðlarda öter,
Ne biterse engin ovada biter,
Bizim sümelekler dostluðu satar,
Dostluðun baðýnda dik dur sümelek.
Veysel sümelekten çok caným yandý,
Sümeleði gerçek adamdýr sandý,
Ne yapsýn garibim buna inandý,
Anladým dünyada çoktur sümelek.
VEYSEL ÞÝMÞEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.