Yiğit Ölür Şan Kalır
Her insan dünyaya parayla gelmez,
Manevi desteði paradan almaz,
Zannetmeki para babasý ölmez,
Unutmaki Yiðit ölür Þan kalýr.
Ehli insan belli olur sözünden,
Dönmez yalancýlar kendi izinden,
Garip aþýk hiç býkarmý sazýndan,
Çalar söyler bu dünyada þen kalýr.
Kimisi parada arar saadet,
Aldanmýþ dünyaya cahil cehalet,
Bunayýp nefsine köle olan illet,
Sonu hüsran çýkmaz rezil can kalýr.
Gelir geçer durmaz zamanýn hýzý,
Azrail dinlemez cilveyi nazý,
Ömür biter soðuk ölümün yüzü,
Gelir geçer iyi kötü gün kalýr.
Gel saman altýndan sular yürütme,
Komþun aç yatarken gülüp sýrýtma,
Kolay iþi engel olup zor etme,
Unutmaki insan ölür kin kalýr.
Müslümanýn malý pay kardeþ payý,
Örneðin Ekmeði bir yudum suyu,
Harbi ol dar etme güzel dünyayý,
Unutulmaz bütün kalpler þen kalýr.
Gelen deðil giden þahit olsaydý,
Ýyilik yapardý bunu bilseydi,
Veysel derki giden geri gelseydi,
Beden ölür Ahirete can kalýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.