Soluyor gül dalýndan raylar Katar katar gözyaþý Baþlamadan bitiyor bütün yolculuklar Duraklar gam yükü Aðýt aðýt, özlem özlem Anla be gülüm her yolculuðum sana Her geliþim sen
Bir masa Masanýn üstünde dað gibi bir tasa Mezeler bürünmüþ yasa Kaybetmiþim yoðumu varýmý Sen yoksan hiçbir þey daðýtmýyor efkârýmý
Fikrimin bükülmüþ boynunda Ve bir yangýn gibi ruhumun koynundasýn sen
Düþüncemin parmaklarý titrek Zor be gülüm her gün iðne deliðinden anýlarý geçirmek Zor be gülüm, yýrtýlmýþ umutlarý dikmek Üstelik her diktiðinde yeniden söküleceðini Yoksan dikiþ tutmayacaðýný bilerek
Üstelik Tam vazgeçecekken “bitti” diyecekken Her seferinde, hayallerimin kapýsýný çalýyorsun sen Ýlk geldiðin gibi, ýþýl ýþýl gülerek Yeniden baþlýyorum her þeyi silerek Hem de baþlamamam gerektiðini bilerek Rezilce görünse de durumum Aþk diyor ki “ben onurunum”
Sensiz, yaþama niyetimi Ben sensiz hüviyetimi kaybediyorum Hükümsüz olsa da onlar Ben sana hükümlü kalýyorum Kaçamýyorum Sevdan müebbedim gibi Anlasana! Sensiz yapamýyorum Bir kurtuluþ bulamýyorum “Erkekler aðlamaz” derler ya Ben aðlýyorum!
ÝHSAN TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.