GİTME KAL YANIMDA
Ben senden önce yaþamadým
senden sonrada yaþamayacaktým
Her seferin de sözlerle inkar ediyor olurdum.
aslýnda bilirdim ki
sensiz yaþamak beni yavaþ yavaþ yok edecekti.
diri diri girecektim topraða
soðuk olacaktý
üþüyecektim..
gözlerim seni arayacak ,
ellerim ellerinden tutmak isteyecekti.
boynuna atýlýp
’gitme yaþayamam’
al vur beni bir kurþunla o bile bu kadar acý vermez diyecektm.
Sonra
her zaman bir telaþa girerdim
neden ?
sana olan sevgimi görebilesin
gitmek gelmesin aklýna diye
olmamýþ meðerse
ben hiç anlatamamýþým sana olan sevgimi.
Günden güne gitmeye baþlamýþtýn benden
uzaklaþtýkça uzaklaþýyordu yüreðin
rüzgar estikçe savruluyorduk bilmediðimiz limanlara
sevmek neydi senin için ?
keþke giderken yapacak olsaydýn tarifini
ya da izin vermeyecektim konuþmana
gözlerimi gözlerinden ayýrmadan bakacaktým.
alev alev yanacaktý bedenim
sözler susacaktý
yüreðim konuþacaktý gittiðin gün.
Olmadý hiç birini yapamadým ben
gittin.
ben gitme diyemedim..
Ayþegül Özgenç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.