Ey Sevgili! Ben zahiri insan, Bir noktadan baþlayan yolum Hareketsiz soyutlanmada Ruhum mekânýný kaybetti. Uzak düþen vuslat yine zamanýný arýyor… Bilirim aþk yolu uzun, meþakkatli, tehlikeli ve zor. Geçmiþ, þimdiki ve gelecek zaman. Ömür en nihai hakikatini arýyor. Nerde/sin zaman/ýn ve mekân/ýn mefhumu Siyaha en yakýn mavideyim Hüzünlü, mahrum ve mahzun Neredesin feragat ve fedakârlýðýn tecellisi… Bilirim, Ýçine üfürülen yakýcý bir nefestir aþk C/an’da yanmak düþer payýmýza, Ve derin bir ah çekmek. He ve ha, aðlar iki gözü iki çeþme. Hulul için celal, gece gündüz cemal’in kapýsýnda Ruh, nefs, akýl ve beden Ým’di halden haldeyim, dalga dalga… Ezelle ebed birleþti Ne istediðini bilen bir irade Bu boyut/ta sonsuz/uyum…
Doðan ORMANKIRAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
_Chieftain_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.