bir pencere ve parmaklarýmýn altýnda günden güne küçülen bir atlas
bir de son cigarammýþ gibi elimde sýkýca tuttuðum bir kalem bir de henüz bir defterin birkaç sayfasýný doldurmuþ bir savaþýn maðlup askerleri gibi uzayan harfler öyle okulu erken terkettiðimi ihbar eder gibi...
bir baþka gün artýk yazmayacaðým diyorum dememle bir baþka sabah yeniden masamda uzuyor beyazlar...
bu aralar deniz o kadar hýrçýnlaþmýþ ki artýk kýyýya vuranlarý sayfalara dökmemek ahmaklýk gibi bir þeydi benim için.
ama sonra boynum diyorum boynum kireçlenmiþ bir coðrafya gibi. ha tutuldu ha tutulacakmýþ gibi atlasý küçülten bir pencereye akmaktan hergün...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.