Emmimden Gelen Mektuplar 4
Bizim köyde herkes her þeyi bilir,
Ben burada sakar oldum yeðenim…
Düzlüklerden yokuþlara su gelir,
Aval, aval bakar oldum yeðenim…
Lafta çýktýk Jüpiter’e, Venüs’e,
Pamuk ektik kara kýþta anýza,
Yetiþemez oldum vallah bu hýza,
Kemerimi takar oldum yeðenim…
Besmele çekerim sözün baþýna,
Söz söylerim kulp takarlar peþine,
Ocaðýn baþýnda, tirit aþýna,
Soðuk suyu döker oldum yeðenim…
Parklarýmýz ak sakallý kaynýyor,
Dil konuþup, göz fel fecir oynuyor,
Ýnsanoðlu gýybete de doymuyor,
Ahretimi yýkar oldum yeðenim…
Yaðmur yaðmaz çýkýyoruz duaya,
Yaðmur yaðar, suç buluruz havaya,
Avuç açýp bende artýk semaya,
Gözyaþýmý döker oldum yeðenim…
Cuma günü bizim cami hýnca hýnç,
Sair vakit kimse dönüp varmaz hiç,
Kimdedir bu iþte, bilmiyorum suç,
Diþlerimi sýkar oldum yeðenim…
Ýhtiyarlýk çöktü herhalde baþa,
Çatar oldum artýk hep kurda kuþa,
Kimse benle çýkamaz oldu baþa,
Arý gibi sokar oldum yeðenim…
Tohumuma gübre bulup katamam,
Ekinime ilaç bile atamam,
Borç baþýný aldý koþup tutamam,
Topraða taþ eker oldum yeðenim…
Traktörün lastiðinde diþ de yok…
Ankara’ya gittim bana iþ de yok…
Döve, döve hal kalmadý döþ de yok…
Keklik gibi seker oldum yeðenim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.