Kulakların Çınlasın
Sana sokulurum içim sýkýldýðýnda
Bir kor düþtüðünde yüreðime
Büzülmüþsem bir köþeye yahut kaybolmuþsam labirentlerimde
Iþýk sen olursun
Yol sen olursun gözlerime
Üþürsen bir gece yahut günün herhangi bir saatinde
Gönlümdeki sýcaklýðýna dokun yeter
Özlersen özlediðim gibi
Aynalarda arama kendini
Hatýrladýðýn gözlerime bak yeter
Bir de benim gözlerimle gör kendini
Ne kadar sýcaksýn
Avuçlarýmdaki karabasanlarý çýkarsýn her gece tutuþturup
Huzurla dolar içim, yirmi dört saat seni anarým
Kulaklarýn çýnlasýn
Hep bulutsuz maviye boyarsýn gökyüzünü
Ýçimin anahtarý pembeliktir ya yüzündeki
Haber getirmeyen kuþlarý silerim görür görmez gökyüzünden bir hamlede
Saç kokulu mektuplar sýkýþtýrýrým beyaz güvercinlerin aðzýna
Sensizliði kovarým hüznümdeki
Duvarlarýn dilini kopardým sustular
Aðlamak yok artýk yazdým dört yanýna
Ýyi ki varsýn, dolusun bütün gecelere
Seni söyleyerek dinliyorum bütün güzel þarkýlarý
Kulaklarýn çýnlasýn, kulaklarýn çýnlasýn diye
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.