Sen þimdi,geçmiþ zamanla birlikte Bir gün yapraklarý sararacak bu defterde kaldýn. Üstüne milyonlarca,dize dize þiirler söylesem de Sen,o gün ki dem için,masamda meze kaldýn.
Ýnkâr etmiyorum,halâ seviyorum seni. Unutamam bir ömür daha yaþasam o yeþil gözlerini. Lâkin devran dönmekte,geçmek de zaman Sen devran içinde,ben seyranda kaldým.
Ben þairim,tutkunum sevgiye Acýlar,bir yerde ilham perim benim. Oysa bu bambaþka bir þey Sen dilimi baðladýn,kalemi elimden aldýn.
07.02.1981 Erman Ulusoy Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.