Gül’e…
Gecenin en kara akrebini alýp ellerime
Öpmüþüm… Dudaklarýma koymuþum
Sabahlara kadar seviþmiþim
Sonra
Zehirlesin diye beni her gün her an
Alýp gömleðimin cebine koymuþum
Adýna gül demiþim
Gül kadar pembe
Gül kadar ihanet!...
Gönlümü akreplere vermiþim
Kara güllere aþiyan eylemiþim
Neyleyim…
Gecenin en kara akrebiyle seviþmiþim
Sözüm ona
Mest olmuþum
Kendimden geçmiþim
Sabahlara dek içmiþim
Öpmüþüm bir akrebi dudaklarýndan
Sarhoþum, avareyim, biçareyim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.